Translate

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

MIA ANAΣΚΑΦΗ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ



Φαντάσου μια σκαπάνη να πληγώνει το χώμα. Χώμα αγιασμένο από τους αιώνες, μακάριο και ανυποψίαστο στο διηνεκές. Να το πληγώνει απαλά σα να το χαϊδεύει με το βλέμμα, να το αγγίζει κι εκείνο να παραμερίζει για να δεις εσύ το παρελθόν σου μεγαλόπρεπο κι επιβλητικό σαν ιστορία.

Φαντάσου να αξιωθείς μια ανασκαφή! Να σκάψεις και να δεις ποιος είσαι, από πού ήρθες, ποιες πόρτες άνοιξες και ποιες έκλεισες για να φτάσεις εδώ αγέρωχος, αλώβητος και αγρίως επηρμένος. Κι ύστερα χέρια που ακουμπούν και θωπεύουν το χθες σα να αγκαλιάζουν παιδιά που γέννησαν οι αιώνες. Αγάλματα που άστραψαν στο φως και κατοικίες θεών που πέρασαν στην παρακμή αφού τους αρνηθήκαμε τη συνέχεια, την αιώνια λατρεία. Πλήρωσαν την σιγουριά τους κι αυτοί σαν κοινοί θνητοί που τιμωρήθηκαν για την έπαρση και το ναρκισσισμό τους.

Άδικο, αλήθεια, να χάνεται ο άνθρωπος, να φθείρεται από το χρόνο και τα δημιουργήματα του να μένουν αιώνια παρακαταθήκη! Κι έπειτα να θάβονται και να κρύβονται από τα αδιάκριτα βλέμματα των ανθρώπων. Φαντάσου μια σκαπάνη! Να τους δίνει πάλι την ξεχασμένη τους αίγλη, την αλήθεια τους που γίνεται σωτήρια σανίδα για σένα. Μια σκαπάνη που τους δίνει πάλι ζωή και χρόνο και θέση και υπόσταση και ευκαιρία!

Αυτό είναι η αρχαιολογία! Μια ευκαιρία με μια μηχανή του χρόνου. Ένα πισωγύρισμα στο εντός σου, μια σιγουριά της παρουσίας σου στο τώρα, μια ελπίδα για αθανασία στα δημιουργήματα σου, ένα ταξίδι στο χωροχρόνο αφημένος στα σίγουρα χέρια των προγόνων σου με τα λάθη και τα σωστά τους, μια πλάνη για σωτηρία! 



Κι αν με ρωτήσετε τι προσδοκώ θα σας πω για όλα τα παραπάνω! Περιμένω να δω κι ύστερα να σκύψω μέσα μου και να ανασκάψω το μέσα μου. Να δώσω μια εξήγηση για τους χαρακτήρες των ανθρώπων, να μάθω τι ξέχασα και τι θυμήθηκα, να λυπηθώ για όλους τους θεούς που έγιναν θνητοί κι έχασαν την αθανασία, να θαυμάσω τους ανθρώπους που άνοιξαν δρόμο και δημιούργησαν ιδέες. Σπουδαίες ιδέες και πατήματα! Να δω τα χνάρια της ανθρωπότητας που έφτασαν ως εδώ περνώντας από λαβυρίνθους και κακοτράχαλα μονοπάτια. Να δω το χρόνο που φοβούνται και καλοπιάνουν οι άνθρωποι και να σιγουρευτώ ότι ο θάνατος υπάρχει μόνο στο σώμα και όχι στην ψυχή, στο μυαλό, στις ιδέες, στην έμπνευση. Να παρηγορηθώ που είμαι μικρός μα μπορώ να κάνω σπουδαία πράγματα. Κι εντέλει να υποκλιθώ στο μεγαλείο της φύσης και να ξορκίσω τη λήθη που φέρνει ο χρόνος!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου